عمری نمک خوردم و نمکدان را شکستم و در دنیا فقط دل شکستم و دنیا را به هم ریختم و اتش وجودم خودم را اب کرد هم دوستان و اشنایانم را هم زندگیم را چرا با این همه خوبی یار منه بیمار چه ها کردم چه ها با دل اشنای خودم کردم وای بر منه بیمار که با این همه نعمت شکر نعمت نکردم و کفر نعمت کردم حال خدای مهربان مرا ببخش با دلی پشیمان تنی خسته چشمی نگران ارزومندم که مرا با گنه هایم و دل شکستن هایم تنها نگذاری ممنونم خدای خوبم فدای تو دل بیمار من فدای تو دل خسته ی من فدای تو عالم و ادم دوستت دارم هر چند با کارهایم اینو ثابت نمیکنم..